 |
| Ilustracja do "Beczki Amontillado" E.Al.Poe; 35,3x25 cm |
Szereg tęgich krzyków, krzyków przenikliwych, wybuchnął nagle z gardzieli uwięzionej postaci - i, że tak powiem, wstecz mię przemocą odrzucił. Wahałem się przez chwilę - dreszcz mię przejął. Obnażyłem szpadę i jąłem nią wnękę na wskroś pustoszyć... Chwila wszakże zastanowienia wystarczyła, abym się uspokoił.
Położyłem dłoń na litym murze podziemi i wróciła mi pewność całkowita. Zbliżyłem się do muru. Wynalazłem odpowiedź zwrotną na wycia mego ptaszka. Stowarzyszyłem się z nimi echem i wtórem - prześcignąłem je w rozmiarach i napięciach. Oto - na jaki wpadłem pomysł - i krzykacz - zamilkł.
Położyłem dłoń na litym murze podziemi i wróciła mi pewność całkowita. Zbliżyłem się do muru. Wynalazłem odpowiedź zwrotną na wycia mego ptaszka. Stowarzyszyłem się z nimi echem i wtórem - prześcignąłem je w rozmiarach i napięciach. Oto - na jaki wpadłem pomysł - i krzykacz - zamilkł.
Edgar Allan Poe - "Beczka Amontillado"